“<i></i>俊逸<i></i>神龙！”

“真<i></i><i></i>龙……”

即便<i></i>叶轩五<i></i><i></i>失神<i></i>已，<i></i><i></i><i></i>王<i></i><i></i><i></i>，龙<i></i>属<i></i>传<i></i><i></i><i></i>神兽。

哮<i></i>犬、苍君狼<i></i>临<i></i>敌般盯<i></i>空<i></i><i></i>白龙，法海<i></i>妲<i></i>皱紧眉头，<i></i>太白金星脸<i></i>露<i></i>神秘难测<i></i>笑容，目光悄悄瞥向秦君。

贾洵等<i></i><i></i><i></i>众禁卫<i></i>齐齐跪<i></i>，向<i></i><i></i><i></i>白龙磕头，<i></i><i></i>秦君很<i></i>语，真<i></i>愚昧。

与此<i></i><i></i>，沧蓝王<i></i><i></i>少城池<i></i><i></i>听<i></i>龙吟声，使<i></i>整<i></i>王<i></i>仿佛炸锅，<i></i><i></i>奔走相告，龙<i></i><i></i><i></i>难<i></i><i></i>预示<i></i>沧蓝王<i></i><i></i>崛<i></i>？

<i></i>惜，<i></i><i></i>终究<i></i><i></i><i></i>太<i></i><i></i>！

“啊！神龙向<i></i><i></i>飞<i></i><i></i>！”

<i></i>名禁卫惊呼<i></i>，<i></i><i></i><i></i>顿<i></i>紧张<i></i><i></i>，白龙扶摇<i></i><i></i>，庞<i></i><i></i>龙威让金丹境<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>禁跪<i></i>，叶轩五<i></i><i></i><i></i>扛<i></i>住。

望<i></i>越<i></i>越近<i></i>白龙，秦君快步走<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，使<i></i><i></i><i></i><i></i>由疑惑。

<i></i><i></i>干什<i></i>？

“殿<i></i>，快跪<i></i>，千万<i></i><i></i>触怒神龙啊！”

贾洵急声<i></i>，<i></i>今<i></i>已经<i></i>秦君<i></i><i></i>乾月王<i></i>未<i></i><i></i>希望，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>陨落<i></i>龙爪<i></i><i></i>。

<i></i><i></i>，秦君<i></i><i></i><i></i><i></i>，反<i></i>直视白龙，让贾洵、秦云等<i></i>冷汗淋漓。

“<i></i><i></i>伙疯<i></i>吗？”