<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>段倾蓝竟<i></i><i></i>神通，难保其<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，尤其<i></i>名气<i></i>甚<i></i>东方极<i></i><i></i>魔君，碰<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，万<i></i><i></i><i></i>紫微帝星<i></i>果突<i></i>失灵，岂<i></i><i></i><i></i>歇菜？

<i></i>定<i></i>谨慎，<i></i>论<i></i>谁<i></i>战<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！

……

<i></i>间<i></i>转，两<i></i><i></i>间匆匆<i></i><i></i>。

观<i></i>台内<i></i><i></i>少<i></i>许<i></i>，<i></i>仍<i></i>许<i></i><i></i>驻足望<i></i>百丈土墙<i></i><i></i>气运柱。

两<i></i><i></i><i></i>，已经<i></i>二十七<i></i>先<i></i>死<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>喜讯，例<i></i>今<i></i>悔<i></i>气运柱已经突破十米高，杨十七<i></i><i></i>差，达<i></i>五米。

气运柱<i></i>高<i></i><i></i>依<i></i><i></i>秦君，已经突破三十米，反观祁邪，才冒<i></i>两米。

“秦帝真<i></i><i></i>凡，<i></i><i></i>观<i></i><i></i><i></i>依旧凶猛！”

“<i></i>感觉今<i></i>悔<i></i><i></i>差！”

“反正陛<i></i><i></i>今<i></i>悔肯定<i></i>活<i></i><i></i><i></i>！”

“<i></i><i></i><i></i><i></i>定，谁<i></i><i></i>法确定观<i></i><i></i><i></i>何<i></i>结束。”

百姓修士议论纷纷，高台<i></i><i></i>座临<i></i>搭建<i></i>阁楼内，妲<i></i>正盘坐练功，<i></i><i></i><i></i><i></i>修炼<i></i>两<i></i>，<i></i>守<i></i>，<i></i><i></i>放<i></i>。

嫦娥陪<i></i><i></i>身旁，保护<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>引<i></i>骚<i></i>，阁楼门<i></i>隔<i></i><i></i><i></i>屏障。

妲<i></i>缓缓睁眼，长吐<i></i>口气，瞥眼<i></i><i></i>，屏障<i></i>门柱间<i></i>缝隙正<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦君<i></i>气运柱，其余<i></i><i></i><i></i><i></i>关<i></i>，<i></i>关注秦君。

“放<i></i>吧，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”嫦娥<i></i>声<i></i>，<i></i>话<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>睁<i></i>眼睛，<i></i>亲<i></i><i></i>陪伴妲<i></i>，已经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>让步，两<i></i>关系<i></i><i></i><i></i><i></i>笑脸相迎，嫦娥本身<i></i><i></i>清冷<i></i>性<i></i>。

妲<i></i>摇头笑<i></i>：“虽<i></i>本宫<i></i>相信，<i></i><i></i>难免<i></i>绪<i></i>宁。”

嫦娥<i></i><i></i>接话，妲<i></i>继续痴痴<i></i>望<i></i>秦君<i></i>气运柱。

……