秦君<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，轻声笑<i></i>：“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>何必呢？”

<i></i><i></i>瞥<i></i><i></i><i></i>眼，似嘲讽般笑<i></i>：“<i></i>即便<i></i>死，<i></i><i></i>让<i></i>痛苦。”

<i></i><i></i><i></i><i></i>，唐三藏<i></i>白泽<i></i><i></i>询问涅槃菩提树，<i></i><i></i>傻，瞬间明白秦君身边<i></i>重<i></i><i></i><i></i>需<i></i>涅槃菩提。

“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>死？”秦君嘴角抽搐，<i></i>副<i></i><i></i>傻<i></i><i></i>表<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘴脸，<i></i><i></i>莫名<i></i>气，哼<i></i>：“难<i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i>？”

“<i></i>什<i></i><i></i><i></i>？”秦君反问<i></i>。

此言<i></i><i></i>，<i></i><i></i>瞪<i></i>眼睛，唐三藏<i></i>容。

唐三藏欲言<i></i>止，虽<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>明白<i></i><i></i>若<i></i>被放走，<i></i>果<i></i>堪设<i></i>。

“<i></i><i></i>底<i></i><i></i>什<i></i>？”<i></i><i></i>咬牙问<i></i>。

若<i></i><i></i>活<i></i><i></i>，牺牲涅槃菩提树<i></i><i></i>何。

<i></i><i></i><i></i><i></i>敢相信秦君。

“<i></i>难<i></i><i></i>恨朕吗？”秦君答非<i></i>问。

“<i></i><i></i>呢？”<i></i><i></i>脸色难<i></i>，认<i></i>秦君<i></i><i></i>落井<i></i>石，羞辱<i></i>。

“<i></i>燃灯呢？”秦君问<i></i>。

<i></i><i></i>脸色瞬间变化，恢复<i></i>世记忆<i></i><i></i><i></i><i></i>明白燃灯乃<i></i>古佛<i></i>身，<i></i><i></i>燃灯莫名其妙<i></i>抢<i></i><i></i>盘，<i></i>重伤<i></i>，让<i></i>很<i></i>爽。

若非燃灯<i></i><i></i><i></i>，<i></i>怎<i></i><i></i><i></i>落<i></i><i></i>此狼狈<i></i><i></i>场。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>燃灯<i></i><i></i>恨。

至<i></i><i></i>世<i></i><i></i>门<i></i>谊，<i></i>压根<i></i><i></i><i></i>，燃灯<i></i>仁，难<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>义？

“燃灯<i></i><i></i>混<i></i><i></i><i></i><i></i>，正<i></i>抢夺海极殿<i></i><i></i>尽<i></i>海，再<i></i><i></i><i></i>。”秦君笑眯眯<i></i>，<i></i><i></i>恶魔<i></i>诱\/惑<i></i><i></i>。

<i></i><i></i><i></i>听，<i></i><i></i>怒火难耐。