阳北冥缓缓合<i></i>眼睛，轻声<i></i>：“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>解决，<i></i>师<i></i><i></i><i></i>欺负<i></i>辈，<i></i><i></i><i></i><i></i>弱者战斗。”

<i></i>已经许久<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>名<i></i>辈<i></i><i></i>。

放眼三千世界，值<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i>。

卫岳欲言<i></i>止，明白阳北冥<i></i>旦决定<i></i><i></i><i></i>，怎<i></i><i></i><i></i>法挽回。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦<i></i>帝<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，卫岳<i></i><i></i><i></i>堵<i></i>慌。

“罢<i></i>！”

卫岳咬牙<i></i><i></i>，<i></i><i></i>拱<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>徒儿<i></i><i></i>解决，师尊<i></i><i></i>休息，徒儿<i></i><i></i>打扰<i></i>。”

<i></i>完，<i></i><i></i>转身准备离<i></i>。

<i></i><i></i>，阳北冥再次<i></i>口<i></i>：“岳儿。”

卫岳身形<i></i>顿，惊喜<i></i>回头，<i></i><i></i><i></i>阳北冥<i></i>软<i></i>。

“<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>已<i></i>显圣，<i></i>担<i></i><i></i>困难险阻，永远<i></i><i></i><i></i>悔。”

阳北冥<i></i>话<i></i><i></i>候<i></i><i></i>睁眼，<i></i>却<i></i>让卫岳深思<i></i><i></i>，因<i></i><i></i>师尊<i></i><i></i><i></i><i></i>废话。

莫非师尊预测<i></i><i></i>什<i></i>？

卫岳<i></i><i></i>涌<i></i><i></i>安，<i></i><i></i>敢<i></i>问，点<i></i>点头，转身离<i></i>，眨眼间<i></i>消失<i></i>星空深处。

幽暗<i></i>陆再次寂静<i></i><i></i>，阳北冥仿佛入定<i></i>般，<i></i><i></i><i></i><i></i>。

……

<i></i>间匆匆，两<i></i>月<i></i>间迅速<i></i><i></i>。

<i></i><i></i><i></i>，祝妍卿终<i></i><i></i>产<i></i>，秦君<i></i><i></i>众圣妃<i></i>宫殿门<i></i>等待<i></i>。

“<i></i><i></i>知<i></i>儿<i></i>，<i></i><i></i><i></i>儿。”

秦君满脸期待<i></i><i></i><i></i>，<i></i>倒<i></i><i></i>担<i></i>，毕竟祝妍卿<i></i><i></i><i></i>凡<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦<i></i>庭，<i></i><i></i>遇<i></i>难产问题。